vies, viezer, viest

Ik was gisteren schatzoeken op de Horecava 2014, en ik heb een paar pareltjes gevonden....
Daar zal ik zeker nog wat jubelende stukjes over schrijven.
Maar ik moet toch mijn hart luchten over de gorigheid die helaas hoogtij viert.
De enorme hallen met de Gouda's glorie (aaaa) van deze wereld, unilever achtige toestanden, eindeloze rijen voor voorgefabriceerde frieten, énorm handige kant & klare flessen saus, grote bakken voorgekookt voer die je alleen maar hoeft op te warmen en lekker lang houdbaar zijn. Ik hoor in mijn hoofd gonzen; eet niets dat grootmoeder niet als eten zou herkennen...
Neem nu de snackuitvinding van dit jaar, een worst in een broodje die je tegelijk gaart.
Zo onwijs handig, niks meer gedoe met worsten garen en brood afbakken, nee joh!
Gewoon lekker samen in de frituur of oven. Lekker vet, zout en vol voedzame koolhydraten.
Wat wil een mens nog meer?


We zijn natuurlijk in beweging,

en de godenzijdank, als je eenmaal iets heel erg lekkers hebt gegeten. Dan kun je vaak niet meer terug.
Dat geld voor ieder mens; arm, rijk, slim of dom
En geloof me, op wat sentimentele smaakdeformaties na. Is lekker heel vaak ook natuurlijker, puurder met minder toegevoegde zooi. Helaas kunnen veel mensen zich dat financieel of uit tijdgebrek niet veroorloven. Ik blijf hoop koesteren en blijf hopen op een weldoener of een verantwoordelijke overheid die gezond &  lekker voor iedereen betaalbaar maakt.

En dat we dan allemaal genieten van een vers gegrild worstje van een ambachtelijke slager (of een smakelijke vega variant) op een versgebakken broodje dat niet meer bevat dan bloem, water en gist of desem.

I have a dream....