donderdag 21 mei 2009

even bellen

Voordat de meisjes er waren gebeurde het rustig 2-3 x per week. Voor de broodnodige beweging ging ik het ook zelf wel eens halen. Maar bellen is toch wel de meest relaxte manier.
Het vereist wel enig vooronderzoek want zeker als er voor betaalt moet worden eet ik niet zomaar wat de pot schaft. Eerst laat je de Surinamer waar je toch al gaat halen, ook eens wat brengen. Dan bijt je jezelf door 2-3 oneetbare pizza's heen.
Bestel je na 1 keer nooit meer lasagne! OK als je moe bent en honger hebt is soms zelfs warm, zout en vet al een redelijk kriterium. Maar die pizza met die volkorenbodem en 4 soorten kaas was altijd prima te doen. Ik ben inmiddels iets meer richting ghetto verhuist, nog steeds binnen de ring van Amsterdam maar wel buiten bereik van de enige prettige bezorg-Italiaan. Gelukkig heeft iemand bij om de hoek prima Peking eend en kleine loempia's. En ze komen het brengen want we hebben het over bezorg eten.
Mijn assortiment bellen bij geval van luiheid, honger en genoeg cash in huis (niets zo vervelend als toch naar buiten moeten om te pinnen) is inmiddels redelijk. Een aardige India-er (met heerlijk versgebakken naan brood). Bovengenoemde Pekingeend. Prima roti en een een echt prima Indonesische bezorgservice. Die ook een goede, maar hele pittige Thaise maaltijd weet te brengen. En op mijn Haarlemse buiten hebben we nu een nieuwe Thai gevonden die rode curry met eend bracht vanavond, met mini-aubergines en beetgaar kouseband. Vandaar dit blog.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten