Aardappels
Wat ooit
een alledaags ding was,
Was
daarvoor een exotisch geïmporteerd product.
De
aardappels van de inca’s, meegenomen uit het beloofde land.
Bij ons
thuis aten we bijna nooit aardappels,
In
tegenstelling tot de rest van ons dorp.
Vanwege een
jeugdtrauma van mijn moeder denk ik.
Aardappels,
groenten & vlees waren taboe.
Indische
preikoekjes, macaroni elleboogjes of quiche aten wij.
De
kruimige aardappels met stoofvlees en verse tuinboontjes die mijn opa & oma
serveerden herinner ik me als een feestmaal.
Ook toen
ik op kamers ging at ik ze niet vaak.
Toen ik
ze voor het eerst wilde maken belde ik mijn grootoma voor advies.
Mijn hulplijn
in studentendagen.
Ze wist
hoe je artisjokken moets koken, vlekken verwijderen en glazen brandschoon kreeg.
En hoe lang je aardappels moest koken.
Omdat ik
aanstaande donderdag het aardappelcongres zou bezoeken en dat me wegens
omstandigheden niet lukt.
Breng ik
mijn eigen ode aan de pieper.
Door
volgende week iedere dag aardappels te eten.
Iets dat we normaal nooit doen. Hooguit 1 x per week.
·
Dat
wordt 1 x stamppot afhankelijk van het weer met boerenkool of andijvie.
·
Als
ik dan extra veel puree maak, dan ook een keer aardappelkroketjes.
·
Een
keer aardapels uit de oven met rozemarijn & knoflook,
dat
worden stukken Roseval of gekneusde aardappeltjes
·
Gestoofd
met pepers & Surinaamse kerrie met boontjes & kip met een roti
pannekoek.
·
En
gratin, van alleen aardappel of gemixed met winterknollen, de laatste hoop ik
want ik ben inmiddels ernstig toe aan groene blaadjes.
·
En
frieten, zeker een keer frieten. Misschien wel 2 x…
Ik houd jullie op de hoogte, met recepten, recensies en foto's.
beeld uit right@home
Geen opmerkingen:
Een reactie posten