thuisafgehaald...

Ik ben dol op initiatieven die de onderlinge verhoudingen in de buurt verbeteren.
Vooral als het niet te stoffig is en geen eindeloze vergaderingen behoeft. Als het dan ook nog iets met eten is, joehoe!!
Toen ik hoorde van thuisafgehaald heb ik me gelijk opgegeven. Ik kijk altijd al in iedereens winkelwagentje en fantaseer dan wat ze er mee zullen koken, met stip mijn favoriete namiddaghobby.
Ik spot Losse ingrediënten die met wat diegene al thuis heeft liggen van alles kunnen worden. Halve onsjes vleeswaren, stroopwafels en een blik bruine bonen bij mijn bejaarde buurman, of het uitgebalanceerd dieet van energiedrank, witbrood en euroshopperkroketten van veel flatgenoten.
En nu gaan mijn buurtbewoners me fêteren op hun dagelijks maal. Zo stelde ik me dat romantisch voor. Ik moet echter iets opbiechten, ik ben al maanden lid en heb nog nooit iets besteld. Niets in mijn buurt lijkt me lekker genoeg.De enthousiaste buurtbewoner die zelf mini-rijsttafels maakt. Allercharmanste foto's. Maar één van de gerechten in panga filet in saus. Dat wil ik niet in mijn rijsttafel. De vegetarische schotels, ik durf ze niet aan. De risotto met pompoen klinkt heerlijk, maar die wil ik à la minute uit de pan eten.
Dan val ik toch terug op de bezorg roti met eend, want mijn Surinaamse buren delen hun eten niet. Die eten het gezellig op met de hele familie. De rijsttafel van de Indonesiër om de hoek, die krijg je bij mooi weer geserveerd op de binnenplaats. Voor 3 euro meer heb ik een geweldig thuisbezorgd maal van de professionele etenthuisbezorgkok, als ik alleen al naar het weekmenu van sterkineten.nl kijk loopt het water me al in de mond. Als ik niet zelf iets in elkaar flats eet ik graag iets dat juist uren heeft gemarineerd en gestoofd. Anders is mijn eigen pastaatje wel net zo smakelijk.
Zelf koken en adverteren, ja dat doe ik dus al de hele tijd... Ik hoef iedereen niet zo nodig ook nog thuis over de vloer. Desalniettemin, alle lof voor dit snelgroeiende project. Kook, deel & eet. Op welke manier dan ook.