Dahliavrouwtje

Als ik later groot was wilde ik ook dahliavrouwtje worden. Onder aan de dijk in een naburig dorp woonde ze in een klein huisje, veel poezen, grote rommelschuren en velden vol dahlia's. Daar op bezoek gaan; bloemen halen en in de schuren struinen was een avontuur. Met haar lange grijze haren liep ze op blote voeten tussen de bloemen door om het perfecte boeket samen te stellen. Vooral die blote voeten leken me geweldig, nu zou ik een moord doen voor zo'n bloemenveld.
Toen we in de Friese toeristenfolder een advertentie voor een pluktuin zagen gingen we direct op zoek. En daar mocht ik voor een middag dahliavrouwtje zijn, ook de mademoiselles raakten betoverd. Zoveel bloemen en vlinders, echt vakantiegeluk!