Ik heb een hele collectie geromantiseerde eetherrinneringen uit verre steden,
Die prachtige marmeren bar in Brussel waar heren op leeftijd je aan de bar heerlijke broodjes serveerden,
de daghap in een Frans gehucht, voor 7 euro een diner om van te watertanden,
een stukje pizza aan een Italiaans loket....
Naar die bar in Brussel ben ik onlangs nog vergeefs op zoek geweest...
Maar al die verre oorden met fijne plekken doen het prima in mijn dromen,
echter woon ik niet voor niets in een geweldig leuke stad.
Een van de redenen dat wij ons niet hebben teruggetrokken in een rustig, groen dorp met onze eigen moestuin is het weelderige genoegen dat ik ieder moment van de dag of nacht op de fiets kan springen om te genieten van de geneugden van deze stad.
Mijn eigen plek te zoeken, iedere morgen weer om mail te checken, en aan mijn andere digitale verplichtingen te voldoen
geweldige koffie & wifi zijn slechts de kriteria.. en er is keuze te over
WIllen we vanavond gestoomde oesters, Franse entrecôte, Surinaams soul-food of Indiaas zacht troostend comfort?
Een pittig noodle-soepje voor de lunch of ouderwets goed?
Al terugfietsend van een zakelijke afspraak dwaalde ik hongerig door de Pijp,
broodje van Tjin's dan maar? Tot ik een filiaal van van Dobben trof,
marmeren bar, dames in witte stofjassen, geen liflafjes.
Een Amsterdamse versie van mijn Brusselse droombar met allerlei pluimage.
Hip & happening kwam een broodje garnalenkroket eten, maar de zakenman van om de hoek nam zijn kroketje mee.
Jopie van de markt een rosbief met melk naast me aan de bar.
En ik ook! Aan de marmeren bar, broodje halfom en een karnemelk.
En op een zo'n zacht bolletje kom ik de dag niet door dus ook nog een met kroket en mosterd uit een glaasje.
Culinair geluk in mijn eigen stad.
Daarom woon ik hier, om hier op dinsdagmiddag tussendoor binnen te fietsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten